Bugün 4. günüm yine standart şeyler işte ağlama, geceleri uyumama vs.. gibi şeyler bilirsiniz işte, öğlen hastaneye gidecekmişik onun için biraz ortam gergindi çünkü işitme ve sarılık testi olacakmışım, ilk dedem geldi biraz uğraştı falan sonra öğlene doğru hazırlandık aşağı inerken babaannem geldi sonra bizi götürmek için eniştem (ali) geldi, arabamıza binip yola koyulduk ve bir saat içinde doğduğum hastaneye (özel karataş hastanesi) geldik, doğduğum oda gibi birşey bekliyorum tabi bu sefer alt katlara gittik aman Allah’ım oda ne etraf buz gibi, bide üstüne üstlük yine topuk kanından bahsettiler duyar duymaz ağlamaya başladım, gözlerimi dört açtım yürüyebilsem topuklayıp kaçardım o derece ama kıstırdılar yine anca ağladım. Annem dayanamadı zaten dışarı çıktı ağlamaya 🙂 çok duygusal annem var benim. Şükürler olsun ki buradaki testlerimde bir sıkıntı çıkmadı, sarılıkta yokmuş şimdilik ama yinede bir kaç hafta sonra olabilirmiş, inşallah olmaz. Sağlık ocağına da gidecekmişik ama bugün geç oldu diye yarın gidicez sanırım ve tahmin edin yine topuktan kan, başka yermi kalmadı arkadaş yürüyemicem bu gidişle tıp işte saygı duyarım.

Bu arada annem de yazık süt gelmiyor diye cihazla süt çektirmeye gitti, geri geldiğinde yüzü gülüyordu çünkü yarım biberon süt olmuş dayadılar hemen sütü anca yarısını içebildim, bu arada yarın sabah eko testi için Behçet Uz hastanesine gidecekmişik oda böyle yenidoğanlarda kalpte üfleme mi üfürük mü ne oluyormuş ondan dolayı, inşallah oda iyi geçer.

Babam habire arıyor bizi ne oldu ne bitti diye, madem merak ediyosun neden gelmiyosun ki dedim kendi kendime ama para lazım olduğu için çalışıyomuş, çalışsın tabi para lazım 🙂 Neyse evimize geri döndük ve bir kaç saat sonra yine misafirler geldi ve gitti. Bugün pek uzatmıyorum çok uzun olunca okumuyolarmış babiş öyle dedi.

Ben yine ağlamaya devam ediyorum susturup uyutabilirlerse uyucam 🙂 herkese iyi geceler…